کتاب روان شناسی سلامت وجودی نقطه ی کور در تیمارداری سلامت اثر پاتریک وایتهد انتشارات اشراقیه

پرفسور وایتهد دانشیارِ روان­شناسی و هماهنگ کننده­ یِ هPatrick M. Whitehead مگانی در دانشگاهِ ایالتیِ آلبانی است. او گواهی­نامه­­ هایِ آموزشیِ خود را از دانشگاه ایالتیِ گراند ولی (آلندیل، MI) و دانشگاهِ غرب جرجیا (کارولتن، GA) دریافت کرده است. او نویسنده­ یِ چندین کتاب از آن میان زندگی ساده ­تر از آن است که به نظر می­ رسد: راهنمایی برایِ تحلیلِ خودتان و دیگران (2022)؛ آموزش در جهانِ پساواقعی: از دانستن تا فهمیدن (2018)؛ گسترش رده­ یِ “انسان”: پساانسان­ گرایی، ناانسان­ گرایی و روان­شناسیِ انسان­ گرا (2017) و روان­شناسی سازی: رویکردی شخصی و کاربست-محور به روان­شناسی (2016) و چندین گفتار به چاپ رسیده در نشریّه ­هایِ بین ­المللی، از آن میان روان­شناس انسان ­گرا، نشریّه ­یِ روان­شناسیِ پدیدارشناختی، نشریّه ­یِ پیشرفت در زیست-فیزیک و زیست­شناسیِ مولکولی و غیره است. او با همسرش اریکا (که این کتاب به وی پیش­ داشت شده است)، بزها، مرغ­ها و سگ­هایش در جرجیا زندگی می­کند. وایتهد در این کتاب بیش­تر تحتِ تاثیرِ دیدگاه ­هایِ پدیدارشناسان، این نقطه ­یِ کور در نگاهِ ما را در تیمار­داریِ سلامت نشان می­ دهد و ساحتِ وجودیِ انسان را به رویِ درمان می­ +++گشاید. این نوشته پهنه­ یِ یکّه­ ای از روان­شناسیِ وجودی-انسان­گرا را ترسیم می­کند. روان­شناسیِ سلامتِ وجودی از روان­شناسیِ سلامت و درمانِ وجودی جدایش پیدا و با چیزی هم­سنجی می­شود که مِدارد باس در پایه­ هایِ وجودیِ پزشکی و روان­شناسی برایِ آن دلیل ­آوری می­کند. روان­شناسیِ سلامتِ وجودی از چیزی پیروی می­ کند که کورت گلدشتاین آن را “ساحتِ وجودیِ پزشکی” می ­نامد. با کمی درنگ در فهرستِ کتاب­هایِ روان­شناسیِ سلامت، به آسانی می­ توان دریافت که ساحتِ وجودیِ سلامت نادیده گرفته شده و شاید بهره­یِ این دیدگاه در کتاب­هایِ درسیِ این درسرشته نزدیک به هیچ است که ون دورذن و آرنولد- بکر (1399) هم آن را گوشزد نموده­اند “اگر چه رویکرد وجودی تأثیری برابر و همتای روش­ های متداول ­تر نظیر درمان شناختی-رفتاری (CBT) بر بخش خدمات سلامت ندارد اما شیوه ­های درمانی برجسته در آموزش­ های مشاوران روان­شناختی در بریتانیا را شکل داده که بخشی از جامعه­ ی روان­شناسی بریتانیا (BPS) هستند.